ΑΝΟΙΚΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ– ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-ΕΕ-ΝΑΤΟ.
– ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΛΑΤΙΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ
– ΝΑ ΦΡΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
– ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
– ΟΙ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
Συντρόφισσες, σύντροφοι
Σήμερα, λίγους μήνες πριν από τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου, βρισκόμαστε σε μία παρατεταμένη περίοδο ενός κύκλου κινηματικής ανόδου που χαρακτηρίζεται από τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις, τις πορείες και τις καταλήψεις της νεολαίας ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, τις μεγάλες πανεργατικές απεργίες στις 28 του Φλεβάρη στον ένα χρόνο από το έγκλημα των Τεμπών και στις 8 του Μάρτη για τη γυναικεία χειραφέτηση, τις συνεχόμενες απεργίες στα νοσοκομεία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, τις αγροτικές κινητοποιήσεις να πλημμυρίζουν τους δρόμους σε Ελλάδα και στις άλλες χώρες της ΕΕ ενάντια στην ΚΑΠ, τις μεγάλες διαδηλώσεις για Λευτεριά στην Παλαιστίνη ενάντια στην γενοκτονία που έχει εξαπολύσει το κράτος του Ισραήλ στην Γάζα και στην συνενοχή της ελληνικής κυβέρνησης που στέλνει την φρεγάτα Ύδρα στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμά ότι:
1. Η προώθηση των βάρβαρων αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων της κυβέρνησης της ΝΔ, η μόνιμη λιτότητα, η βαριά φορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων, η «απελευθέρωση των αγορών» και οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις κάτω από τις σημαίες του νέου «προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης» της ΕΕ, η επιθετική συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, η επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες, πρέπει και μπορούν να ανατραπούν, από ένα ρωμαλέο εργατικό και λαϊκό κίνημα και μια ισχυρή ενωτική, ανατρεπτική, αντικαπιταλιστική αριστερά και όχι από την συναινετική αντιπολίτευση και τις κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις. Η μαζική οργή της εργατικής τάξης και της νεολαίας πολιορκεί την κυβέρνηση της ΝΔ, το αφήγημα της «παντοδυναμίας» της ρηγματώνεται, αλλά η αντιπολίτευση δεν θέλει και δεν μπορεί να την εκφράσει.
2. Η συντριπτική ήττα και συνεχιζόμενη κρίση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των υπόλοιπων κομμάτων της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης», είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της μνημονιακής κυβερνητικής διαχείρισης τους, αλλά και της απόλυτα συναινετικής, εντός των ορίων του συστήματος αντιπολίτευσης τους. Πρόκειται για μία ιστορική κρίση της στρατηγικής που στήριζε και στηρίζει την λογική ότι μέσα στο πλαίσιο της κυριαρχίας των αγορών και του κεφαλαίου, του «σιδερένιου κλουβιού» της ευρωζώνης και της ΕΕ και του ΝΑΤΟ μπορεί να εξασφαλιστούν τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Η κρίση αυτή γίνεται φανερή στα μάτια χιλιάδων αγωνιστών/τριών που τη «δοκίμασαν» και αναζητούν εναλλακτική λύση, ενάντια στην κυβέρνηση και το σύστημα που καταστρέφει και δολοφονεί, που δεν θέλουν να «ξοδέψουν» τους αγώνες τους στα όρια του κοινοβουλευτικού δρόμου της εναλλαγής διαφορετικών κυβερνήσεων με την ίδια πολιτική.
3. Η ΕΕ αποτελεί σήμερα τη δύναμη κρούσης του ευρωπαϊκού καπιταλισμού για την επίθεση στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Είναι η ΕΕ των πολυεθνικών, της εκμετάλλευσης, του πολέμου, του αυταρχισμού, της αντι-προσφυγικής υστερίας και του ρατσισμού, της νομιμοποίησης της ακροδεξιάς και της περιβαλλοντολογικής καταστροφής.